Op zondagmorgen 24 augustus 2014 vraag ik aan mijn ALCATEL mobile telefoon wat echte liefde is en krijg hierop antwoord.

En llas het volgende:

Echte liefde is niet gericht op een bepaald belang,

laat staan eigen belang.
Belang is simpelweg van een andere orde,

het doet er niet toe.

Dat betekent ook dat men zich kan losmaken van externe factoren of mensen.

Echte liefde is zuivere, ongemengde betrokkenheid op de ander.

Ze verdraagt geen kritisch commentaar langs de zijlijn,

laat staan consciëntieuze rekenmeesters die precies bijhouden

hoeveel winst en verlies de relatie oplevert.

Echte liefde wordt gevoeld voor de ander als totale persoon,

dus niet voor specifieke eigenschappen.

Liefde is (veel) meer dan de optelsom van een aantrekkelijk uiterlijk,

een riant inkomen,

een boeiende uitstraling en

een charmante babbel.

Wie blind is van liefde zal weliswaar tal van goede eigenschappen in de ander zien,

maar steeds het gevoel hebben dat het hem dáár niet in zit.

Liefde gaat immers uit naar een ondefinieerbare grootheid,

de ander als persoon.

Bij echte liefde is men - in principe - met heel zijn hart gericht op de ander.

Men wil er voor de ander zijn,

men wil helpen, beschermen, verzorgen.

Het betekent ook dat je de ander tijd + ruimte geeft om een eigen weg in te slaan.

De mens kan overvallen worden door verliefdheid,

maar niet door liefde.

Echte liefde ontstaat dus niet plotseling,

als een donderslag bij heldere hemel,

maar volgt een proces waarbij de liefde steeds weer wordt bevestigd en getoond.

Liefde vóelen is niet voldoende.

Het vergt vormgeving en onderhoud,

zodat de ander de liefde ook werkelijk vóelt.

Tot op zekere hoogte is liefde een manier van in deze wereld staan.

Het is niet die exclusieve, magische ketting

die mensen (partners) voor eens en voor altijd aan elkaar vastketent,

het is een open houding naar de wereld (als geheel).

Liefde staat voor ontvankelijkheid

en een blik  die gericht is naar buiten.

Iemand die zich helemaal afzondert in zichzelf

en voortdurend op voet van oorlog staat met wat er om hem heen gebeurt,

zal niet makkelijk liefde voelen.

Echte liefde spruit voort uit rijkdom in plaats van armoede,

uit groei in plaats van stilstand,

uit willen in plaats van moeten.

De ander is niet iemand die je eigen bestaan kan rechtvaardigen (identiteit)

of je eenzaamheid kan verdrijven, (vermaak)

maar iemand die je deelgenoot kunt maken van je eigen existentie. (herkenning)

Dat kan alleen als we in het reine zijn met onszelf,

met ons verleden en de omringende wereld. (droom der werkelijkheid voelen)

Er moet niet alleen verstandelijk gedach worden

Ideale liefde heeft te maken met wederkerigheid en gelijkwaardigheid.

Alles wat je in de relatie investeert, komt (op een andere manier) ook weer terug.

Hierbij gaat het niet om objectieve, kwantificeerbare uitwisselingstransacties,

maar om een fundamenteel gevoel dat de relatie `klopt'.

Of anders gezegd: Het gaat niet om het uiterlijk, maar om het innerlijk.

Zo lang als we het gevoel hebben dat we van de ander voldoende krijgen,

zal het ons geen enkele moeite kosten om te (blijven) geven.

(vermaak, droom, sensatie en herkenning dienen dan aanwezig te blijven)

Op het moment dat we dit gevoel (van herkenning) niet meer hebben,

zullen we automatisch en onbewust stapjes terug doen.

Echte liefde is niet gericht op beloning of bevrediging.

(niet uiterlijk, maar innerlijk)

Dit zijn onbedoelde effecten die gewoon ontstaan,

zonder dat ze bewust geplant waren.

Laat de geest over je komen en zie het verschil.

Maar dát deze effecten optreden, tegelijk met het uiten van liefde, is wel belangrijk.

Liefde die bevrediging nastreeft, is net zo kansloos als liefde die nimmer bevredigend is.

Wie kent hun geheim beter dan de stellen zelf?

Vertaling in Engels:

What is true love?
On Sunday morning, August 24, 2014 I ask my ALCATEL mobile phone what true love is and get this answer.
I was reading  the following:
Real love is not focused on a particular interest,
let alone interest.
Importance is simply of a different order,
it does not matter.
This also means that one can detach from external factors or people.
Real love is pure, unmixed involvement on the other.
She does not tolerate critical commentary on the sidelines,
let alone conscientious accountants who track exactly
how much profit and loss yields the relationship.
True love is for the other as a whole person,
so not for specific properties.
Love is (much) more than the sum of an attractive appearance,
a generous income,
a fascinating look and
a charming chat.
The one that is blind for love will see numerous good qualities in others,
but still feel that it is not over there in lies.
Love is indeed out to an indefinable greatness,
the other as a person.
In real love there is - in principle - with all his heart on the other.
One wants to be there for the other,
we want to help protect care.
 It also means that you give the other time + space to store its own way.
 Men can fall in outsite love
but not by insite love.
So True love does not come suddenly,
like a bolt from the blue,
but follows a process where the love is repeatedly mounted and displayed.
Feel love is not enough.
It requires design and maintenance,
so the other love actually feel.
To some extent it is a way of love in this world are.
It is not exclusive, magical necklace
those people (partners) once and forever together enchains,
it is an open attitude to the world (as a whole).
Love stands for admissibility
and a look that is focused outward.
Someone who is totally isolate themselves
and constantly at war is what happens around him,
will not feel easy to love.
True love stems from wealth rather than poverty,
from growth instead of stagnation,
from want instead of need.
The other person is not someone you can justify (identity) own existence
or you could expel (entertainment) loneliness
but someone you can share your own existence. (recognition)
That can only happen if we are to terms with ourselves,
with our past and the surrounding world. (dream of reality feeling)
There should not only be intellectually Thoughts
Ideal love has to do with reciprocity and equality.
Everything that you invest in the relationship, is (in another way) also back.
 This is not objective, quantifiable exchange transactions
but a fundamental feeling that the relationship `true '.
In other words: It's not about the look, but to the inner self.
As long as we feel that we have enough of the other,
it will cost us no trouble to (continue to) provide.
(entertainment, dream, sensation and recognition should then remain)
 At the moment we do not have this feeling (of recognition)
we will do it automatically and unconsciously steps back.
 Real love is not focused on reward or satisfaction.
(not outwardly, but inwardly)
These unintended effects that simply arise
without them being aware planted.
Let the spirit come upon you and see the difference.
But the fact that these effects occur, along with the expression of love, is important.

Love that seeks gratification, is as chance as love is never satisfactory.
Who knows their secrets better than the set itself?

Onderzoekster Francine Klagsbrun