In de kunst groeide ik op. Ik vond school nooit wat aan en vond de leraren maar stom. Ik voelde me lang niet altijd zo thuis in Friesland. De mensen zijn er wel aardig hoor, maar ze zijn niet zo direct spontaan vond ik altijd. Ja, ze durven wel veel hoor, maar toch is het eerst altijd even de kat uit de boom kijken en dat is anders dan dat ik vaak wil zijn. Ik heb eigenlijk ook altijd moeite gehad met autoriteit. Ik trof het niet altijd op de scholen waar ik kwam, maar in de 4^e klas verhuisde ik naar een lagere school die ik erg leuk vond. Ik zag hoe mijn nieuwe klasgenoot Lodie of Lodewijk, een hele belangrijke rol in de klas kon krijgen en hoe sociaal een schoolgroep kon zijn. Hier denk ik met veel genoegen aan terug. Ik kreeg de wens om met groepen te gaan werken, al wist ik nog niet goed wat voor groepen. Het konden alle groepen zijn wat mij betrof. Misschien kwam het omdat ik de meeste leraren die ik in Leeuwarden trof niet goed vond en daarom ging ik dus op een gegeven moment inderdaad met groepen werken. Ik ging als vrijwilliger werken in kindertehuizen en mocht omdat het vrijwillig was zinvolle dingen met de kinderen doen. Dat klinkt misschien gek, maar dat is echt zo. Ik mocht met ze naar het theater en naar de bioscoop. Ik mocht ze voorlezen en met ze wandelen, fietsen of muziek gaan maken. Ik heb daar van kunnen genieten, want de meesten waren hier zeer ontvankelijk voor en voor mij wat het belangrijk om dit aan anderen te gaan leren.

Hoewel ik aanvankelijk met een sociale opleiding was gestart, vond ik dat sociaal pedagogische ook 3x niets. Het was in een tijd waar de Gestaltetherapie net een intrede had gedaan en ik kon daar gewoon niet zo in geloven. Ik weet nog goed dat ik het boekje “Speel je vrij” van uitgeverij de Toorts erg veel bestudeerde of een boek uit de serie van “Nu kan ik je voelen” Alsof ik nog niets kon voelen? Ik begreep uiteindelijk niet waar al die diepgraverij goed voor was en dan dacht ik dat het misschien wel meer nodig was voor de Friese bevolking die nooit zo direct waren. Toen ik na ruim een jaar vrijwilligerswerk nog steeds geen vaste baan in de zorg kon krijgen, wilde ik geld gaan verdienen en ben ik in een jongerenhotel gaan werken. Dit was geweldig en heb er een hele fijne tijd gewerkt met groepen schoolkinderen en zogeheten trekkers die ik vaak mocht vermaken en wakker mocht maken met mooie muziek, tenminste de muziek waar ik van hield. Ik vond het leuk om te doen en om me te verplaatsen in degenen die ik wakker ging maken.

Ik heb toen nog even gedacht aan de psychiatrie waar mijn oudere broer mee bezig was, maar ook dat was niet echt mijn ding. Ik had werkelijk de behoefte om creatieve processen bij groepen in gang te gaan zetten en daar had ik dus creatieve scholing voor nodig. Zo deed ik een proefjaar aan de kleinkunstacademie in Amsterdam, volgde ik de zogeheten oriëntatie selectieweekenden van een academie voor expressie en communicatie en was ik gaan studeren aan de avond kunstacademie in Leeuwarden. Uiteindelijk heb ik voor de kunst gekozen en ben toen naar de meest vrije academie van het land gegaan en die was in Enschede. Die omgeving was erg mooi en kende ik niet en wilde ik graag leren kennen. Het was een heerlijke tijd en ik heb me aan het meest brede spectrum van verschillende kunsten bezig willen houden. Ik vond alles even geweldig en we geven gastlessen van theatergroepen en mensen die veel met radio en televisie deden zoals de mensen Willem de Ridder en Rick Zaal. Ik hield me veelvuldig bezig met theatervormgeving, maar ook met schilderen, teken, illustratie, film, mode, film en fotografie. Ik vond het gewoon zonde om er iets van te moeten missen. Dit was trouwens niet een normaal beeld. De meesten kozen voor een richting, maar dat vond ik veel te saai. Ik maakte er eigen theatervoorstellingen in een eigen gemaakt poppentheaterkast en ik deed mee in diverse muziekgroepjes. Was werkelijk iemand die er geen genoeg van kon krijgen.

Ja, theatervoorstellingen gaan maken voor groepen mensen, dat leek me gaaf en ik richtte me op verschillende theatergroepen en cursussen om ook verder met andere kunsten door te kunnen gaan zoals volksdanslessen, tapdanslessen en zangkoren waar ik deel aan wilde nemen. Voorts vond ik het een geweldige inspiratie om me met theater bezig te gaan houden en kwam in contact met het Amsterdamse Mickery theater waar ik diverse voorstellen had willen inleveren. Ik weet dat ik regelmatig wilde verkondigen dat ik echt geloofde in de kunst. De kunst was alles voor mij. Voor de kunst wilde ik gaan en het doorgeven.